Brigitte runt nu 25 jaar haar schoonheidssalon in Oosterhout.
Nadat we de vernieuwde salon bewonderd hebben, steekt Brigitte van wal bij de koffie:
‘Ja omdat de salon nu vijfentwintig jaar bestaat, hebben we in mijn vakantie twee weken geklust en geschilderd voor een hele nieuwe look. En ik ben heel blij met het resultaat!’
Kun je iets vertellen over hoe het zover gekomen is?
‘Eind 1992 verhuisden we vanuit Nijmegen naar Oosterhout in verband met het werk van Patrick. De woningmarkt was destijds ook al overspannen, je moest er snel bij zijn, dus toen mijn vader een huis op de Lage Wick vond, zijn we er als een speer op af gegaan. We deden er een optie op zonder dat we het gezien hadden. We kregen het en zo zijn we in Oosterhout gekomen. Ik was net klaar met mijn opleidingen voor visagiste, pedicure, schoonheidsspecialiste en HBO-huidtherapie.
Op de Lage Wick had ik het al gelijk druk met de salon en de zonnebank, dat wou iedereen toen. We groeiden daar na een paar jaar uit de voegen en we wilden ook aan kindjes beginnen. Toen verhuisden we naar de Parkweg. Daar begon ik in de garage maar heb het meteen professioneler aangepakt. Na de verbouwing kreeg de salon een eigen ingang, een aparte ruimte voor zonnebanken enzovoort. Daar ben ik ook begonnen met duo behandelingen, dus dat ik twee mensen tegelijk kon behandelen. Bijvoorbeeld vriendinnen of moeders met dochters of echtgenoten. Dat was een schot in de roos. Daarmee werd de drempel ook wat lager omdat ze met z’n tweeën konden komen. Nou, daardoor draai- de de salon ook als een tierelier .
Toen dachten we de overstap te maken naar de Oude Groenestraat. We kochten daar een kavel en toen ging het mis. Doordat de gemeente Nijmegen haar zaak niet op orde had, werd de bouw een hele tijd vertraagd. Maar we hadden ons huis op de Parkweg al verkocht. We moes- ten verhuizen maar de nieuwe eigenaren waren erg coulant omdat ik mijn salon daar nog wel mocht aanhouden. We vonden een huis aan de Bemmelseweg in Elst. Intussen hadden we al twee kindjes die naar school moesten, dus heb ik een jaar op en neer gereden. Ik zag het met die grond aan de Oude Groenestraat niet meer zitten en uiteindelijk ben ik met de salon aan de dorpsstraat terecht gekomen in het voormalige postkantoor. Daar heb ik een jaar of vier gehuurd gezeten denk ik. In de tussenliggende periode konden we dit huis aan de Oosterhoutsestraat kopen. Volgens de gemeente kon ik hier mijn praktijk starten, maar toen het zo ver was, paste het ineens niet meer in het bestemmingsplan. Om kort te gaan hebben we het na vier jaar weer geprobeerd, met een bouwtekening en alles, en zowaar….. het kon. Dus wij wonen hier nu zeventien jaar maar de praktijk zat nog vier jaar aan de Dorpsstraat.
Wat houdt jouw vak allemaal in?
Schoonheidsspecialiste, ja wat houdt dat in? Het woord is wel verouderd vind ik. Vijfentwintig jaar geleden was het luxe om naar een schoonheidsspecialist te gaan. Je huid werd vertroeteld, schoongemaakt, een beetje stomen, maskertje en dat was het wel. Maar ja, de markt ontwikkelt zich en ik zit ook niet stil, dus mijn passie ligt nu bij huidverbetering. Ik ben van mening dat de klant thuis de huid wel kan verzorgen. Ik geef wel advies in huidverzorging en doe natuurlijk ook het traditionele werk en elektrische epilatie, maar ik ben meer gespecialiseerd om de huid op een hoger level te tillen. Rimpels en pigmentvlekken verminderen, een meer stevige huid en een betere doorbloeding ontwikkelen, enzovoorts. Ik doe geen fillers maar bijvoorbeeld wel chemische peeling en microneedling. Dan worden de oppervlakkige huidlagen verwijderd en met kleine naaldjes worden werkzame stoffen ingebracht die de huid stimuleren om te vernieuwen.
Ik ben ook altijd met nascholing bezig omdat die methoden ook ontwikkelen. Het is niet zo dat het allemaal die kant op moét, maar ik richt me er op. Ons vak is heel breed en je kunt je overal in specialiseren. Ik doe dan huidverbetering maar er zijn ook specialisten die bijvoorbeeld permanente make up doen zoals het tatoeëren van wenkbrauwen. Dat doe ik weer niet. En weet je wat het is? tegenwoordig is er wel wat discussie binnen onze branche. Ons vak is nu zogezegd vrijgegeven. dat betekent dat iedereen zich zo schoonheidsspecialist mag noemen. Dus als een ongeschoold persoon een laserapparaat koopt en ermee aan de slag gaat, kun je je voorstellen dat er al snel iets fout kan gaan. Wij zijn als branche daar nog tegen aan het vechten. Je kunt alleen aangesloten zijn bij de brancheorganisatie als je je diploma’s op orde hebt, dus de klant kan weten of hij te maken heeft met een leek of een deskundige. De brancheorganisatie heet ANBOS. Dat staat voor Algemene Nederlandse Branche Organisatie Schoonheidsverzorging. Als je daar bij aangesloten bent dan heb je in elk geval een passende opleiding genoten.’
Je doet ook aan pedicuren, niet?
‘Ja dat doe ik ook. Ook voor de reumatische en diabetische voet. Heerlijk om die combinatie te maken, voeten en gezicht. En het is ook niet alleen het mooi maken zodat mensen happy de deur uit gaan maar je bent ook een luisterend oor. De mensen vertellen je van alles en ze weten dat het binnen de muren blijft.
Is huidverzorging bij mannen nog een beetje taboe?
‘Nou dat weet ik niet hoor. Misschien in Oosterhout, maar je moet niet vergeten dat mijn klantenkring veel groter is. De mensen komen overal vandaan, ook mannen. Vaak zijn die wel eerst samen met hun vrouw gekomen om te pedicuren of zo maar ze komen ook alleen hoor. De mannenhuid heeft natuurlijk andere uitdagingen. Kijk, dat is het leuke van mijn vak, als mensen voor hun voeten komen, komen ze ook makkelijker voor hun gezicht, of andersom. Dan is het vertrouwd.
Maak je wel eens iets raars mee..? Zonder namen te noemen…?
‘Ja, even denken… dat is wel lang geleden. Toen had ik nog een andere stoel. Die ging ineens een eigen leven leiden. Er zat een oudere dame in, of eigenlijk lag ze plat en ik wilde de stoel rechter zetten. Wat er gebeurde weet ik niet maar het hoofdeinde ging naar beneden en het voeteinde omhoog. Je kunt proberen om de stoel in die stand te krijgen, dat lukt je niet, nooit. Uiteindelijk bleek hij dan ook defect. Kortom, die mevrouw gleed op mijn schoot en ik moest alle zeilen bijzetten om haar weer op de been te krijgen.’
Jullie hebben twee kinderen, denk je dat je dit vak aan hen door kunt geven?
‘Nou, ze zijn wel sociaal bewogen, ze houden van omgaan met mensen, maar ze kiezen hun eigen weg. De oudste zit op de opleiding voor maatschappelijke dienstverlening en de jongste doet de opleiding tot gespecialiseerd pedagogisch medewerker. Zij heeft het wel even over- wogen maar haar prioriteit ligt toch bij kinderen.
Nu bestaat je zaak vijfentwintig jaar. Hoe ga je dat vieren?
‘Ik bied de komende drie maanden behandelingen op het gebied van huidverbetering met verzorgende producten voor thuis met een mooie korting, vind ik zelf. Ook krijgt iedere klant een leuk gevulde goodiebag mee. Daar zitten ook verrassingen in van andere lokale ondernemers . Veel mensen vroegen of ik geen receptie wilde, maar de salon bestaat vijfentwintig jaar dankzij de klanten, dus wil ik wat terug doen. Ik vind dat ik de klanten dus in het zonnetje moet zetten.’
Wil je tot slot nog iets vertellen aan Dorpsgeluiden?
‘Nou, elke werkdag is voor mij een feestje. Het is heerlijk om mensen in de watten te leggen, maar ik wil ook resultaatgericht bezig zijn. O ja… tijdens de verbouwing heb ik twee hele leuke jonge ondernemers leren kennen, Lindy en Niki. Zij zijn een nieuw bedrijf begonnen in Oosterhout, Beezik design. Zij hebben gezorgd voor de nieuwe toonbank en het nieuwe dressoir in de salon en ze hebben het geweldig gedaan! Eigenlijk moeten jullie volgende keer met hen gaan babbelen.’
Goed idee.