Verwarring (in mijn hoofd)
Het is 2023. Geen twijfel over mogelijk. Dat is tenminste duidelijk. Ik hoef er niet meer over na te denken. Over heel veel andere zaken helaas wel. En met mij vele anderen. Althans dat merk ik in de gesprekken in het dorpshuis, tijdens de derde helft bij de sportclub, de zondagochtend- overdenkingen bij de wandeling en gewoon in de korte ontmoetingen in het dorp bij de uitlaatsessies van de ons zo geliefde huisdieren. Zelden is er iemand die direct een pasklaar antwoord heeft. O ja, ze zijn er wel. Mensen die beweren dat de opwarming van de aarde een gevolg is van de global-warmingmigranten. Dorpsgenoten die ervan overtuigd zijn dat de productie van water- stof heel gemakkelijk en zeker lonend is. Dat een grote accu in de achtertuin of in je schuur niet vol- doende is om je eigen opgewekte energie lang genoeg te bewaren en te gebruiken. Dat diesel zo slecht nog niet is. Dat het best lastig is de centrale in Dodewaard weer gebruiksklaar te maken. Er schijnen wat cruciale delen afgevoerd te zijn en vervolgens zou er iets te veel beton in zitten. Ook nog dichterbij huis blijven er vragen in mijn hoofd. Moet ik nu isoleren met korrels in de spouw en onder de vloer? Moet het dak eraf?
Hoe krijg ik alle kieren dicht? En moet dat wel?
Hoe ontkom ik aan die belachelijk hoge energie- rekening? Heb ik de goedkoopste zorgverzekering? Of loop ik daar teveel risico mee? Gaan we nog op vakantie? Voor mij heeft de wintersport nog nooit een rol gespeeld. Ik haat de kou en ben niet geboren om op latten te lopen. Laat staan als er te weinig sneeuw ligt. Ik neem liever de lift dan op een banaan ingepakt naar het dal te moeten. Hoewel dat waarschijnlijk voor mij de enige ma- nier is om zonder kleerscheuren weer thuis te komen.
Voor de gelukkigen onder ons die ervan mogen genieten: de pensioenen en de AOW zijn verhoogd. Toevallig ook een persoonlijk succesje. Het kan maar duidelijk zijn. Voor diegenen die nog FF moeten werken of net doen alsof: eerder stoppen en een wat uitgekleed maandbedrag accepteren? Of wachten tot 67 en 3 maanden? De zaak verkopen? Toch maar beleggen? De belas- ting een hak(je) zetten of gewoon je lot accepteren? Of hopen op een berichtje van een steenrijke achter-oom of achter-tante die deze aardkloot hebben verlaten? Geluk zit in een klein hoekje.
Dat zegt men wel eens. Ik heb er nog weinig van gemerkt. Van dat kleine hoekje althans. Ik heb fors geïnvesteerd in loten: staatsloterij, postcode- loterij en vriendenloterij. Maar ik woon nog steeds in SE! In een oud huisje. Geen plannen om naar het buitenland te verhuizen. Geen grote, extreme uitgaven. Niet opeens enorm veel vrienden die afkomen op mijn prijzengeld. Wat kun je ook, als je die grote rode vrachtwagen niet door de Dorpsstraat ziet rijden, zoekend naar mijn post- code?
Maar….waar ben ik nu eigenlijk naar op zoek? Vragen of antwoorden? Uitdagingen of zekerheid? Handreikingen of tips? Soms weet ik het gewoon even niet. Natuurlijk wil ik gezond blij- ven, genieten van de kleine en de grote dingen. Mooie gesprekken hebben met mensen om me heen. Goede vrienden blijven met de mannen van de sportclub, zelfs als we elkaar regelmatig flink op de hak nemen. Juist dan! Toon Hermans zei al: “Pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient….” Dus, ondanks de vragen en onzeker- heden in dit leven, blijven er genoeg dingen over die ervoor zorgen dat ik me lekker voel in Slijk- Ewijk. Antwoorden komen soms opeens voorbij.
Oplossingen vliegen om je oren. Maar pas op, soms komen ze zo snel of uit onverwachte hoek dat je drie keer moet slikken voordat je ze aan- neemt als zoete koek. Wakker en kritisch blijven kan geen kwaad. Door de bomen het bos niet meer zien gaat te ver. Water naar de zee dragen is zonde van de energie. Kopje onder gaan is ernstig. Zeker voor mij. Een zwemdiploma heb ik namelijk nooit gehaald. O, wacht even, deze uitspraak komt mij zeer waarschijnlijk duur te staan. Niet serieus nemen volleyballers! Ik krijg het idee dat dit niet de column is die ik had willen schrijven. Onsamenhangend, onrustig, niet duidelijk, geen verhaallijn, geen plot, kortom…………
…..Ik ga eerst een pilletje nemen.