Volgelingen/volgers
Mijn eerste associatie met volgelingen stamt uit
de tijd dat men mij probeerde op te voeden. Alweer een tijdje geleden trouwens. Een periode
waarin de kerkelijke opvoeding onlosmakelijk verbonden was met het wereldse deel. Alles wat ik
wel of niet mocht of kon doen was gerelateerd
aan de gereformeerde waarden en normen in die
jaren. Al mijn vriendschappelijke contacten van
toen herkenden deze regels. Zelden was er een
vriendschap waarbinnen iemand opstond die lijnrecht tegen “onze” normen en waarden inging.
Vrienden woonden immers dichtbij, zaten op dezelfde school en hoorden bij dezelfde club. Als je
contact zocht of wilde, pakte je de fiets of de opgevoerde brommer. Elkaar bellen lukte toen alleen via het zwarte kastje aan de muur met een
relatief korte draad naar de hoorn. Zelf draaien en
de hoorn vasthouden. Alles wat er gezegd werd,
werd gehoord door de huisgenoten die in dezelfde ruimte zaten waar het ding aan de muur
was geschroefd.
Hoe anders is het anno 2021?! Vrienden kunnen,
zonder problemen, verder weg wonen. Contacten
worden makkelijker gelegd. Bellen gaat sneller en
kan meer privé. Maar je kunt ook meegenieten
van alles en iedereen op de wereld. Afstanden
spelen nauwelijks een rol van betekenis. Nooit
gedacht of verwacht, maar ik doe er aan mee.
Hoewel ik mijn mobieltje nog wel eens vergeet,
ben ik wel erg bereikbaar. Maar, ik kan ook anderen volgen. Als mijn broer die wat verder weg
woont, richting Slijk-Ewijk komt, zet hij zijn GPS
aan. Dat betekent dat ik hem kan volgen. Waar
rijdt hij nu? Over hoeveel tijd rijdt hij SE binnen ?
Moet de soep al opstaan? Makkelijk toch ? Nou,
soms! Ik vind het af en toe ook net wat teveel. De
jeugd van tegenwoordig blijkbaar niet. Trouwens,
ook veel oudere jongeren niet. Sterker nog, mijn
schoonvader van ruim 80 ziet zijn mobiel zeker
niet alleen als belapparaat. Hij googelt, stelt zijn
gehoorapparaten bij en koppelt zijn smartwatch.
Mensen volgen elkaar blijkbaar van minuut tot minuut. Via de ouderwetse belfunctie, een appje,
maar vaker nog, via Facebook en Instagram. Alles
wat je wel en niet van elkaar wilt weten verschijnt
op social media. Wij volgen elkaar tot in de verste
uithoeken en weten alles van elkaar. Nou alles…?!
In ieder geval bepalen we meestal zelf wat we ergens posten en/of bekend maken.
Dat blijkt niet altijd een zegen. Soms komen we
dingen van iemand te weten………… Ik wil het
niet weten! Anderen vinden het juist spannend en
uitdagend. Influencers maken er hun werk van.
Verdienen er veel geld mee. Alleen omdat ze vele
volgers hebben. Hoe meer, hoe beter, hoe hoger
de verdiensten. Hoe bekender je bent/wordt. Volgers genieten van de berichten van en over hun
idool. Dat kan een influencer zijn maar ook een
sportheld. Gisteren zat het dorpshuis vol met volgers van Max. Wat een spektakel, bloedstollende
laatste minuten en een geweldige ontknoping
voor Max, zijn team en………..alle volgers. Wereldwijd een enorm aantal inmiddels. En dat zullen er meer worden na 12-12-21.
Toch zijn er genoeg voorbeelden van vervelende
gevolgen van het gebruik van social media. Onthullingen of insinuaties die leiden tot een stortvloed aan tranen en minutenlange
programmering voor de roddel-TV. Klachten, aangiftes en rechtszaken volgen elkaar in rap tempo
op. Maar ja, we kijken wel. We volgen alles!
Tegen wil en dank. Of zou het extremer zijn nu we
aan huis gebonden zijn ? Ik betrap mezelf erop
dat ik gemiddeld meer schermtijd heb dan jaren
geleden. Ondanks het feit dat ik mijzelf geen volgeling of volger vind. Jij wel ? Natuurlijk: er zijn
ook leuke dingen om te volgen. Waar je vrolijk
van wordt. Waar je van leert. Wat zorgt voor ontspanning. Ik moet bewust kiezen en relativeren.
SMILE 😊