“De Derde Helft“
Een rekenwonder hoef je niet te zijn om te weten
dat de derde helft rekenkundig een uiterst
vreemde eend in de bijt is. Maar, vergis je niet: bij
menig (sport)club is het de meest geliefde helft.
Het fanatisme in het veld maakt plaats voor een
haast even bevlogen manier van reageren in de
kantine, aan de bar of in een achteraf combi van
kleedkamer, vergaderzaaltje en thuishonk voor de
sporters. Even uitblazen. Commentaar geven op
medespelers, hun goede en slechte acties, op de
eventueel aanwezige tegenstanders en niet te
vergeten de immer onder vuur liggende scheids.
Onder het genot van, inderdaad: eerst een
glaasje water, passeren verschillende onderwerpen de revue. Als sporter zie je wel eens op tegen
de eerste of de tweede helft. Je hebt de tegenstander gespot. Hun opstelling bekeken en de
sterke tegenspelers op hun waarde geschat. In
mijn sport is dat met name de lengte die een belangrijke rol speelt. Tegen de derde helft heb ik
nog nooit opgezien. Ongeacht de tegenstanders
in de eerste en tweede helft. Als speler kun je namelijk in alle drie de helften uitblinken. Onafhankelijk van elkaar en de dag/avond van de
wedstrijd. Er zijn spelers die altijd in de eerste en
tweede helft de sterkste zijn. Er zijn er ook die uitsluitend in de derde helft floreren. Hun ontboezemingen en verhandelingen zijn zo sterk of
smaakmakend dat ze de eerste twee helften snel
doen vergeten.
Tijdens onze derde helft wordt geen enkel onderwerp geschuwd. De actualiteit, de politiek, de
toestand in de wereld, maar vooral de smaakmakende ontwikkelingen in en om Slijk-Ewijk worden
uitgebreid doorgenomen. De ene speler weet
nog meer dan de andere. Van alle kanten vliegt
de (nieuwe) informatie je om de oren. Elkaar aanvullend, tegensprekend en overschreeuwend
raakt iedereen plotsklaps betrokken bij de nieuwtjes, de wetenswaardigheden en niet te vergeten
de roddels in het dorp. Natuurlijk, in elk dorp of
elke stad zijn er verhalen waarvan menigeen vooralsnog denkt dat er geen zak van klopt. En toch…
…… Nagenoeg alle spelers kennen het dorp en
haar inwoners al tig jaren. Ze zijn er geboren,
wonen er haast hun leven lang en/of kennen via
via de complete kaart van Slijk-Ewijk.
Als “allochtoon” volg ik de voor mij nog onbekende en onderbelichte mensen en gebeurtenissen van zowel het verleden als het heden. Het
dorp blijkt niet alleen onderhuids te bruisen van
het leven. Je moet het (willen) zien en ervan genieten. Er zit leven in de brouwerij. Gelukkig!
De derde helft moet op een bepaald moment afgelopen zijn. De volgende dag wacht voor de
meeste weer hun normale werk. En dan is het verstandiger dat je geen naweeën meer ondervindt
van die enerverende wedstrijd. En zeker niet van
de derde helft.
SMILE 😊