Blauw en rood-wit-blauw.
Blauw gekleurd door de vlaggetjes van de gemeente Overbetuwe ligt ons dorp er versierd bij. Ter ere van de vierdaagse. Blauwe dinsdag gedoopt. We heten de zesenveertigduizend lopers welkom, moedigen ze aan, wensen ze sterkte (voor sommigen op de eerste dag al hard nodig) en zingen ze toe. Er is meer dan voldoende mu- ziek. Vanuit het dorpshuis schalt het door de ether. De Fellows zingen er lustig op los. Een DJ draait aan de knoppen en de volkszanger zingt de longen uit zijn lijf. Allemaal ter ere van de lopers. Het geluid bereikt de wandelaars die langs de Oosterhoutsestraat komen en nodigt hen uit even pauze te nemen bij ons dorpshuis. Een sanitaire stop, een drankje, een broodje hamburger, een praatje, even met de voeten omhoog, ff zitten, noem het maar op. En dat doen ze. Massaal. Wat een drukte! Gezellige drukte wel te verstaan. Daar hopen we ook als dorpelingen op. Kom kijken, rusten, genieten in Slijk-Ewijk ! Ook al is het maar kort, want ze moeten door. De getrainden en ongetrainden. Met of zonder de eerste pijntjes en blaren. Al dan niet “voortgetrokken” door groepen militairen met hun strategische tempo, aan- geslingerd door aloude liedjes.
Maar een groot deel van het dorp staat op z’n kop. De reguliere bezoekers van ons dorpshuis hebben de krukken en stoelen al bezet vanaf een uurtje of zes. Gewoon, omdat het kan. Met elkaar genieten van de sfeer. Gezellig samen zijn. Helaas missen we dan nog inwoners. Maar ja, er komen nieuwe ronden en nieuwe kansen. Blauwe dinsdag blijft een geweldig fenomeen. De vierdaagse leeft! Slijk-Ewijk bruist!
Een nieuwe kans voor het dorp is de herdenking van 80 jaar vrijheid. Samen stilstaan bij wat er gebeurd is. Wat de oorlog heeft gedaan met mensen en dorpen en steden. Wat de bevrijders betekend hebben. De vrijheid die Nederland terug kreeg. Meer dan waard om bij stil te staan. Dat doen we ook in Slijk-Ewijk. We zetten bogen, versieren ze, verwelkomen militaire voertuigen uit die tijd en blikken terug. Samen vieren we de bevrijding! Omdat we nooit mogen vergeten! Het is goed dat iedereen mee viert, mee gedenkt en mee helpt zodat we samen voelen en ervaren hoe belangrijk het is om er voor elkaar te kunnen zijn. Samen dingen te ondernemen en te organiseren. Ter ere van onszelf. Dat mag ook best een keertje. Weten dat we verbonden zijn. Dan kom je ook na je werk weer met een goed gevoel de grens van Slijk-Ewijk over. Thuiskomen is voor de meesten genieten. En als je je dan verbindt met het dorp, de inwoners, het dorpshuis, de activiteiten, geeft dat een warm gevoel. Dan voel je je echt thuis in de Betuwe. Omringd door landerijen met kaars- rechte rijen aardappelen, uien, bieten, etc. Boom- gaarden met fruitbomen en ….schurkend tegen de Waal. Geniet er maar van!
Eén minpuntje: nieuwe, te hoge drempels op de dijk. Maar ja, daar komen we wel weer overheen.
Smile