Mijn Moestuin september 2023 De doorstart

De doorstart

De zomer is altijd een zo’n overgangsperiode in de moestuin.

Van sommige gewassen ben je nog volop aan het oogsten. Andere zijn al opgeruimd. En ondertussen beginnen we met een nieuwe zaai- ronde van winter en herfstgewassen.

In die periode is het vaak heet en droog dan kun je toch niet zoveel. En we gaan er ook even tussen uit en doen vaak nieuwe inspiratie en frissen inzichten op.

Voor ons vertrek naar de vakantiebestemming is altijd even flink aanpakken. De hele moestuin maken we vakantie klaar zodat de oppassers er amper werk aan hebben.

De tomaten snoeien, opbinden en de (bijna) rijpe tomaten oogsten. De rijpe gaan meteen in de pastasaus of salade. De bijna rijpe leggen we binnen neer om na te rijpen.

De rijpe bonen worden geplukt, geblancheerd en ingevroren. De courgettes oogsten we en leggen die in de schuur neer. Dat blijft wel goed tot we terug zijn.

De broccoli en aubergine’s konden we de dagen ervoor nog verwerken in het avondeten.

En dit is voor ons het moment om de laatste aardappelen te rooien. Deze slaan we op in een jute zak in de schuur.

De meeste vakanties nemen we wat aardappelen, bonen en courgettes mee. Want ja eigen gekweekt is toch het lekkerst. Maar deze vakantie ging dat niet.

Op vakantie zie ik altijd wel iets leuks. Zo zag ik in een grote stad met gigantische flatgebouwen dat daar de boomspiegels beplant werden met plan- ten die de insecten voeden. Vergezeld door een bordje “Save our bees”. En ergens anders hadden ze gemeenteperkjes beplant met Oost-Indische kers, goudsbloem en bloeiende palmkool.

Wat een mooi gezicht.

Zodra we weer thuis zijn, eerst de katten een knuffel, de kippen bekijken en een rondje door de tuin en boomgaard. De oppassers hebben het

 

 

 

prima gedaan. Een vriendin had nog flink ge- oogst. Een foto met al het lekkers dat ze ervan gemaakt had, volgde al op de app.

En zelf gaan we al snel weer als een dolle in de tuin aan de slag. Schoffelen en wieden. En weer to- maten en courgettes oogsten. Deze maar tot pasta saus verwerkt, want die blijven nog wel een poosje vruchten geven. Dus bewaren heeft geen zin.

De pompoenplant moest wat gesnoeid worden, want die overwoekerde de stokbonen en de to- maten. We zagen al flinke flespompoenen zitten, dus dat belooft veel goeds voor het najaar.

En de dahlia’s doen het prachtig. Het zijn enorme planten geworden en geven heel veel bloemen.

Op de kale plekken heb ik boerenkool geplant en spinazie en veldsla gezaaid. Hopelijk lukt dat in de stevige klei. Want echt luchtig was het niet. Ik heb een klein hoekje gemaakt waar ik dracht- planten opkweek. Deze heb ik gekregen tijdens mijn cursus over drachtplanten voor de honing- bijen. Die moet ik volgend jaar een vaste plek geven.

De boomgaard doet het ook goed. De laatste pruimen zijn rijp, maar ik vind ze een beetje sma- keloos. Appels en peren hebben we in over- vloed. De goede appels en peren rapen we en leggen die in de schuur. Heerlijk om zo te eten of iets van te maken. Eén boom heeft heel veel ap- pels, maar die zijn bijna allemaal aangetast door een beestje. Erg jammer. Maar we hebben meer- dere bomen, dus hebben geen tekort. Binnen- kort maar appelmoes en appel-koffie jam maken.

Daarnet heb ik een paar appels verwerkt tot ap- pelflap. Iedereen heeft zijn eigen recept voor een vulling. Naast appels, doe ik er wat nootjes, kren- ten, rozijnen, een heel klein beetje suiker, kaneel en wat spijs in. De spijs maakt het zoet en geeft een heerlijke smaak aan de flap. Lekker met een verse kop koffie of thee.

Ina (moes)tuiniert

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven