Smoutappele mit koantjes. Smoutappels met kaantjes.
De Sinterklaastijd vond ik als kind helemaal niks want we werden altijd bang gemaakt, maar de rest van de
decembermaand herinner ik mij als warm en gezellig. De kerstboom met echte kaarsjes stond op een tafeltje met een emmer water aan de ene kant en oma aan de andere. Oma zong aan een stuk door het eerste
couplet van Stille Nacht. Dat deed zij eigenlijk het hele jaar door wel want ze wist het allemaal niet goed
meer, maar met kerst zongen wij mee.
Pa draaide kilo’s appels door de pers voor appelwijn en ma en m’n tantes waren druk met grote pannen
reuzel die op het fornuis stonden om smoutappels, oliebollen en appelflappen in te bakken. De gebakken
smoutappels prakte je warm op een snee brood met een beetje suiker. De kaantjes waren warm ook lekker.
Je kon er net zoveel van eten als je wou want van cholesterol en vaatziekten had nog niemand gehoord.
Wat was die tijd toch lekker simpel. Je leerde om tevreden te zijn met kleine dingen. Later werd dat steeds
lastiger maar nu ik ouder ben, weet ik weer dat je helemaal niet veel nodig hebt om tevreden te zijn. Lekker eten, warmte en lieve mensen om je heen is al bijna genoeg. En een bietje geld… IvD.