Ut was boestereg wéér. Het was onstuimig weer.
Boestere betekent in oorsprong ‘korte tijd hard werken’. Boesteren lijkt een Midden-Brabants woord. De
‘boes’ was de plek waar het vee stond. De mest en gier die daar de hele winter uit de koeien spetterden,
moesten in het voorjaar weggeschrobt worden. Dat schrobben ging nogal heftig en hardhandig, afhankelijk
van de properheid van de eigenaar denk ik, om de boel schoon te krijgen. Daarna werden de muren
meestal gewit met kalk wat je bij de metselaar kon halen omdat die vaak een kalkput bij huis had. Nou
praat ik wel van zestig jaar geleden ongeveer, maar dit terzijde.
Volgens het Betuws dialect kan de wind ook boestere, dat hebben we onlangs immers nog kunnen ervaren
met Corry, Eunice en Franklin. Want stormen hebben in Nederland tegenwoordig ook een naam. Maar
waarom dat is, mag mijn buurman weten, die heet Joost.
Onze stormen zijn toch niet te vergelijken met de orkanen die in Amerika en op de eilanden in de oceanen
huishouden. Daar hebben ze speciale schuilkelders en orkaanseizoenen en meerdere orkanen tegelijk.
Dan is het wel handig om te weten met welke je te maken hebt.
Ik onderschat het gevaar van onze stormen niet, ik vind het zelfs griezelig, maar om een storm nou een
naam te geven vind ik overdreven want hoeveel verschillende stormen kunnen er eigenlijk tegelijkertijd
over Nederland razen?
Het KNMI zal met het geven van namen aan stormen wel willen bevestigen dat we extremer weer krijgen
door de opwarming, maar of je dak er nou door Corry of door Herman wordt afgeblazen zal wel niet zoveel
verschil maken. IvD